Terwijl ik dit schrijf, zit ik in Salamanca met m’n twee Nederlandse huisgenootjes op de bank van ons appartement. Zij zijn aan het leren voor de toets die we overmorgen hebben. Ze zijn een maand na mij aangekomen in Salamanca, maar toch hebben we nu al een close vriendengroepje.
Over een ding was ik zeker; ik wil een tussenjaar, maar wat ga ik doen met al die vrije tijd? Een jaar lang ‘niks’ doen, (lees: werken, feesten en nog meer werken net hier en daar een vakantie of open dag om mij te oriënteren op een studie. Ik wilde vooral weg uit de stad waar ik al achttien jaar woon.
Maar wat ga je doen, als je studeren nog een jaartje uitstelt? Vrijwilligerswerk? Reizen door Azië? Een citytrip? Een jaar lang in het buitenland of toch maar beter drie maanden? Er waren zoveel mogelijkheden. Alles leek me leuk, dus ik heb heel lang alle voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen.
Er was echter een probleem: reizen kost geld. Het plan om een jaar lang te reizen viel voor mij daarom af: hier had ik niet voor gespaard. Drie maanden Porto om te surfen en een taalcursus schoot ook nog door mijn hoofd, maar uiteindelijk gaf een kennis het advies om naar Spanje te gaan. Daar zaten immers veel Nederlandse jongeren die hetzelfde plan trokken als ik.
'Salamanca' is waar mijn keus op viel, omdat hier het 'zuivere' Spaans werd gesproken, zonder dialect. Ook is de stad niet al te toeristisch en staat bekend om haar bewonderingswaardige architectuur. Dus besloot ik ervoor te gaan. Voor ik het wist zat ik op het vliegtuig naar Madrid, om daarna te bus te nemen naar Salamanca waar het avontuur zou beginnen.
Lang had ik me op deze reis verheugd, maar eenmaal in het vliegtuig speelde de zenuwen toch behoorlijk op. Ik nam me voor het maar gewoon over me heen te laten komen.
Toch bleek dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het studentenhuis waar ik in zat was behoorlijk vies en op mijn school zaten amper Nederlandse leerlingen. Uiteindelijk is dit allemaal goed gekomen door een strikt schoonmaakrooster en de 'go with the flow' mentaliteit. Geen Nederlanders? Geen probleem! Tegenwoordig kan iedereen toch Engels (of Spaans ;)).
Daarom besloot ik in mijn tweede week met mijn Amerikaanse huisgenoot, die ik toen nog amper kende, een avondje op stap te gaan. We belandde in een karaokebar te gaan wat dé hotspot van Salamanca bleek te zijn. Nu gaan we hier bijna iedere woensdag heen. Ik heb er zelfs een leuke Braziliaanse vriendengroep leren kennen waar ik nogsteeds contact mee heb. Ik wil ze zelfs gaan opzoeken in Brazilië.
Zo zie je maar, dat uit je comfortzone gaan, niet eens zo erg hoeft te zijn. Twijfel jij of je naar het buitenland wil gaan tijdens je tussenjaar? Gewoon doen! Je leert zo onwijs veel, ook over jezelf. Ieders ervaring is anders, maar ik denk dat iedereen zich, na een tussenjaar in het buitenland, een stukje wereldwijzer voelt.
terug naar inloggen
Als je jouw wachtwoord en/of gebruikersnaam niet meer weet, vul dan je e-mailadres in en druk op 'Verzenden'.
Er wordt dan een e-mail naar dat adres verzonden, om je identiteit te verifieren. In de email staat een hyperlink. Als je op deze hyperlink klikt, dan kun je je wachtwoord veranderen.